ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΩΝ
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
1. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
1.1. Οι αγώνες ακολουθούν την Αθλητική Νομοθεσία, τους Κανόνες του Σκακιού
της FIDE, τη Γενική Προκήρυξη των Αγώνων και τα Παραρτήματά της, και τις
Αποφάσεις των προς τούτο εξουσιοδοτημένων εκτελεστικών οργάνων.
1.1.1. Ερμηνείες των Κανονισμών της ΕΣΟ, των Κανόνων Σκακιού της FIDE και της Προκήρυξης των Αγώνων εκδίδει μόνο το ΔΣ της ΕΣΟ. Τέτοιες ερμηνείες, διευκρινίσεις κλπ. θεωρούνται Παραρτήματα της Γενικής Προκήρυξης, είναι άμεσα εκτελεστές και τελεσίδικες.
1.1.2. Για κάθε ζήτημα που δεν προβλέπεται από τον παρόντα Κανονισμό, αλλά και για τροποποιήσεις ή βελτιώσεις που αποδεικνύονται αναγκαίες, ιδιαίτερα λόγω μεταβολών στις εξωτερικές συνθήκες (Νομοθεσία, Κανόνες Σκακιού, οικονομικό περιβάλλον, κ.λπ) αρμόδιο είναι το ΔΣ της ΕΣΟ.
1.1.3. Μεταβατική διάταξη: Ο παρών Κανονισμός Διασυλλογικών Πρωταθλημάτων θα ισχύσει από την αγωνιστική περίοδο 2000.
1.2. Διοργανωτής όλων των διασυλλογικών πρωταθλημάτων Ελλάδας είναι η
Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία (ΕΣΟ).
1.2.1. Με την προκήρυξη των αγώνων, η ΕΣΟ μπορεί να αναθέτει τη διοργάνωση των διασυλλογικών πρωταθλημάτων που γίνονται σε περιφερειακό επίπεδο στις οικείες ενώσεις και επιτροπές ή σε άλλα συλλογικά όργανα.
1.2.2. Στην περίπτωση αυτή, οι διοργανώτριες Ενώσεις ή Τοπικές Επιτροπές έχουν μια σειρά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που περιγράφονται αναλυτικά στις παραγράφους του παρόντος Κανονισμού.
1.3. Στα διασυλλογικά πρωταθλήματα Ελλάδας συμμετέχουν οι ομάδες των τριών
εθνικών κατηγοριών (Α’ Εθνική, Β’ Εθνική, και Γ’ Εθνική Κατηγορία) και των
τοπικών κατηγοριών.
1.3.1. Το πρωτάθλημα Α’ Εθνικής Κατηγορίας διεξάγεται μεταξύ 12 ομάδων με σύστημα αγώνων δύο φάσεων, που περιγράφεται αναλυτικά στην παράγραφο 8 του παρόντος Κανονισμού.
1.3.2. Τα υπόλοιπα διασυλλογικά πρωταθλήματα γίνονται σε περιφερειακό επίπεδο (τρεις ευρείες περιφέρειες), όπως περιγράφεται αναλυτικά στις παραγράφους 8 και 9 του παρόντος Κανονισμού.
1.3.3. Από κάθε ευρεία περιφέρεια προκρίνονται δύο ομάδες (σύνολο έξι) για ένα τελικό τουρνουά κατάταξης (μπαράζ) ανόδου στην Α’ Εθνική Κατηγορία. Οι αγώνες γίνονται με σύστημα πουλ απλών συναντήσεων και σύμφωνα με τις γενικές προδιαγραφές βαθμολογίας (παράγραφος 3 του παρόντος Κανονισμού). Οι τρεις πρώτες ομάδες των αγώνων κατάταξης τοποθετούνται επικεφαλής των ομάδων Β’ Εθνικής όλης της χώρας και προάγονται για τους αγώνες Α’ Εθνικής της επόμενης αγωνιστικής περιόδου.
1.3.4. Η κατάταξη των ομάδων σε όλες τις κατηγορίες, εθνικές και τοπικές, γίνεται μετά την ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου.
1.3.5. Οι αγώνες των περιφερειακών πρωταθλημάτων κάθε χρονιάς θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι και τις 30 Ιουνίου.
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
2. ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
2.1. Η βασική αρχή για τις διασυλλογικές αναμετρήσεις στο σκάκι είναι ότι αποδίδουν τη σχετική δυναμικότητα των αντίπαλων ομάδων μόνο εφόσον οι ομάδες παρατάσσουν τους σκακιστές και τις σκακίστριές τους κατά την τεκμαιρόμενη φθίνουσα σειρά δυναμικότητας. Για το σκοπό αυτό ακολουθούν οι επόμενες παράγραφοι που καθορίζουν τον τρόπο στελέχωσης των ομάδων, καθώς και τις ποινές που επιβάλλονται για την παραβίαση της βασικής αρχής και των επιμέρους προδιαγραφών.
2.2. Η σύνθεση στις Εθνικές Κατηγορίες είναι 8μελής και αποκαλείται “θεμελιώδης σύνθεση”.
2.2.1. Οι σκακιέρες 1η-4η στη “θεμελιώδη σύνθεση” αναφέρονται ως “γενικές” (ή “ανδρικές”) σκακιέρες, οι σκακιέρες 5η-8η ως “αναπτυξιακές” σκακιέρες, και ειδικότερα, η 5η σκακιέρα ως “σκακιέρα κατηγορίας γυναικών”, η 6η σκακιέρα ως “σκακιέρα κατηγορίας νεανίδων”, η 7η σκακιέρα ως “σκακιέρα κατηγορίας νέων”, και η 8η σκακιέρα ως “σκακιέρα κατηγορίας παίδων”.
2.2.2. Οι σκακιστές και σκακίστριες στις γενικές σκακιέρες (1η-4η) κατατάσσονται σύμφωνα με τα εξής κριτήρια:
2.2.2.1. Βαθμός αξιολόγησης (ΕΛΟ) από τους πίνακες αξιολόγησης της ΕΣΟ της 01.01 της αγωνιστικής περιόδου, κατά φθίνουσα σειρά.
2.2.2.2. Επί ίσου βαθμού αξιολόγησης, ο Τίτλος Μετρ (κατά τη σειρά τίτλων GM FIDE, IM FIDE, ΕΜ ΕΣΟ, FM FIDE, WGM FIDE, ΟΜ ΕΣΟ, WIM FIDE, ΥΜ ΕΣΟ, και WFM FIDE, και μόνο για τους τίτλους αυτούς).
2.2.2.3. Επί ίσου βαθμού αξιολόγησης και κοινού τίτλου, ο Αριθμός παρτίδων, από τους πίνακες αξιολόγησης της ΕΣΟ της 01.01 της αγωνιστικής περιόδου, κατά φθίνουσα σειρά.
2.2.2.4. Επί ίσων όλων των ανωτέρων κριτηρίων, ο Αριθμός Μητρώου Αθλητή στα μητρώα της ΕΣΟ (προηγείται ο μικρότερος Αριθμός Μητρώου -”παλαιότερος σκακιστής”).
2.2.3. Στην 5η σκακιέρα αγωνίζεται υποχρεωτικά σκακίστρια
2.2.4. Στην 6η σκακιέρα αγωνίζεται υποχρεωτικά σκακίστρια Κ.20
2.2.5. Στην 7η σκακιέρα αγωνίζεται υποχρεωτικά σκακιστής ή σκακίστρια Κ.18
2.2.6. Στην 8η σκακιέρα αγωνίζεται υποχρεωτικά σκακιστής ή σκακίστρια Κ. 14
2.2.6.1. Μεταβατική διάταξη: Το όριο ηλικίας στην 8η σκακιέρα θα είναι Κ.12 από το 2001.
2.3. Οι αγώνες της Α’ Εθνικής Κατηγορίας και οι αγώνες κατάταξης για την προαγωγή στην Α’ Εθνική Κατηγορία γίνονται υποχρεωτικά με τη “θεμελιώδη σύνθεση”.
2.4. Οι σκακιέρες δεν επιτρέπεται να μένουν “ανώνυμες” (χωρίς όνομα σκακιστή ή σκακίστριας που τη στελεχώνει).
2.5. Στα πρωταθλήματα όπου συμμετέχουν ομάδες Β’ και Γ’ Εθνικής Κατηγορίας, οι διοργανώτριες τοπικές ενώσεις και επιτροπές έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν συνθέσεις ομάδων με “διευρυμένη σύνθεση”, με περισσότερες σκακιέρες από τις προβλεπόμενες στη θεμελιώδη σύνθεση (παράγραφος 2.2 ανωτέρω).
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
2.5.1. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει στη διευρυμένη σύνθεση να συμπεριλαμβάνονται όλες οι σκακιέρες που περιγράφονται στη “θεμελιώδη σύνθεση”.
2.5.2. Συνιστάται στις διοργανώτριες τοπικές ενώσεις να τηρούν την αναλογία γενικών προς αναπτυξιακές σκακιέρες όπως απεικονίζεται στη “θεμελιώδη σύνθεση”. Επιτρέπεται η εξειδίκευση των πρόσθετων αναπτυξιακών σκακιερών κατά ηλικίες (σύμφωνα με τις διεθνώς αποδεκτές κατηγορίες).
2.5.3. Ελλείψει συμφωνίας (όπως τεκμαίρεται από την Προκήρυξη των αγώνων), οι αγώνες κατάταξης (μεταξύ ομόρων περιφερειών και μεταξύ ομάδων διαφορετικών κατηγοριών) διεξάγονται με τη “θεμελιώδη σύνθεση”.
2.6. Η σύνθεση στα πρωταθλήματα τοπικών κατηγοριών αποφασίζεται από τις
διοργανώτριες τοπικές ενώσεις και επιτροπές και περιγράφεται λεπτομερώς στις
οικείες προκηρύξεις.
2.6.1. Στα πρωταθλήματα Α’ Τοπικής κατηγορίας συνιστάται εξαμελής σύνθεση με δύο αναπτυξιακές σκακιέρες.
2.6.2. Πρωταθλήματα χωρίς αναπτυξιακές σκακιέρες συνιστάται να περιορίζονται στη Β’ Τοπική και σε χαμηλότερες κατηγορίες.
2.7. Μηδενίζονται όλες οι σκακιέρες όπου αγωνίστηκε παίκτης χωρίς δικαίωμα συμμετοχής για οποιονδήποτε λόγο. Μηδενίζονται, επίσης, όλες οι σκακιέρες που, παρά την απαγόρευση της παραγράφου 2.4 του παρόντος, έμειναν “ανώνυμες”.
2.8. Στη γενική κατηγορία σκακιερών (σκακιέρες 1η-4η) μηδενίζονται αυτόματα οι σκακιέρες όπου παίκτης έπαιξε κάτω από παίκτη με χαμηλότερη ιεραρχία σύμφωνα με τα κριτήρια των προηγούμενων παραγράφων 2.2.2.1-2.2.2.4. Επίσης, μηδενίζονται όλες οι σκακιέρες της ίδιας κατηγορίας που βρίσκονται κάτω από σκακιέρες που μηδενίστηκαν σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο 2.7.
2.8.1. Η έννοια της εφαρμογής μηδενισμών στην ίδια κατηγορία αφορά μόνο τις σκακιέρες 1η-4η, αφού οι “αναπτυξιακές” σκακιέρες (5η-8η) των παραγράφων 2.2.3-2.2.6 θεωρούνται ότι αποτελούν από μία ξεχωριστή κατηγορία που περιέχει από μια σκακιέρα.
2.8.2. Αν κάποια διοργανώτρια αρχή ορίσει “διευρυμένη σύνθεση” με αναπτυξιακές σκακιέρες που περιέχουν περισσότερες από μια σκακιέρες (π.χ. 4 “γενικές” και 2 “γυναικείες” σκακιέρες), τότε η εφαρμογή μηδενισμών στην ίδια κατηγορία μπορεί να αφορά και την αναπτυξιακή κατηγορία (εδώ: γυναικών).
2.9. Μηδενίζονται μετά πάροδο μίας ώρας από την προγραμματισμένη ώρα
έναρξης του παιχνιδιού όλοι οι σκακιστές και σκακίστριες που δεν έχουν προσέλθει
στον αγωνιστικό χώρο. Αν δεν έχουν προσέλθει οι μισοί συν ένας τουλάχιστον
σκακιστές και σκακίστριες από μία ομάδα, μηδενίζεται ολόκληρη η ομάδα και
εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 3. 1 και 3.3.1.
2.9.1. Μη προσελθόντες θεωρούνται οι σκακιστές και σκακίστριες των οποίων δεν διαπιστώνεται η παρουσία στον αγωνιστικό χώρο.
2.9.2. Για να αρχίσουν να αγωνίζονται όλοι οι σκακιστές και σκακίστριες μιας ομάδας, πρέπει να είναι τουλάχιστον οι μισοί συν ένας παρόντες. Στην αντίθετη περίπτωση λειτουργούν τα χρονόμετρά τους χωρίς να έχουν δικαίωμα να παίξουν κίνηση μέχρι να συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός παρόντων.
2.10. Αν ένα σωματείο δεν έχει παραδώσει στο διαιτητή τη σύνθεσή του μέχρι την
καθορισμένη ώρα έναρξης των αγώνων, τίθενται σε λειτουργία τα χρονόμετρα των
σκακιστών του χωρίς αυτοί να έχουν δικαίωμα να αγωνιστούν πριν δοθεί η σύνθεση.
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
2.11. Πριν από την καθορισμένη ώρα έναρξης του αγώνα, ο διαιτητής ελέγχει τις
συνθέσεις των ομάδων, υπό την προϋπόθεση ότι ο διαιτητής παρέλαβε τις συνθέσεις
τουλάχιστον δέκα λεπτά πριν από την ώρα έναρξης. Αν διαπιστώσει
αντικανονικότητα, καλεί το σωματείο να τη διορθώσει. Αν η σύνθεση παραδοθεί
στο διαιτητή μετά την προγραμματισμένη ώρα έναρξης των αγώνων, το σωματείο
αναλαμβάνει την ευθύνη της ορθότητας της σύνθεσης.
2.11.1. Αν για οποιονδήποτε λόγο, διαπιστωθεί αντικανονικότητα σύνθεσης μετά την έναρξη των αγώνων, ο διαιτητής επιβάλλει αυτόματα τις προβλεπόμενες από τις παραγράφους 2/7 και 2J8 ποινές.
2.11.2. Αν, για οποιονδήποτε λόγο, διαπιστωθεί αντικανονικότητα σύνθεσης μετά τη λήξη των αγώνων, η διοργανώτρια αρχή επιβάλλει αυτόματα τις προβλεπόμενες από τις παραγράφους 2/7 και 2j$ ποινές.
2.12. Σε όλους τους αγώνες διασυλλογικών πρωταθλημάτων επιτρέπεται η
συμμετοχή αλλοδαπών σκακιστών υπηκόων μιας από τις χώρες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, εφόσον πληρούν τους όρους που θέτει η Υπουργική Απόφαση περί
Εγγραφής και Μετεγγραφής Αθλητών.
2.12.1. Ειδικά και μόνο στους αγώνες Α’ Εθνικής, και μόνο στις “γενικές”
σκακιέρες (όχι στις “αναπτυξιακές”), επιτρέπεται επιπλέον και η χρήση ενός αλλοδαπού σκακιστή που δεν προέρχεται από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
3. ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
3.1. Η τελική κατάταξη καθορίζεται με τα εξής κριτήρια:
3.1.1. Βαθμοί (παράγραφος 3.2 στη συνέχεια).
3.1.2. Κατάταξη βαθμών του τουρνουά μεταξύ των ισόβαθμων ομάδων.
3.1.2.1. Το κριτήριο αυτό δεν εφαρμόζεται αν κάποιος αγώνας μεταξύ των ισόβαθμων ομάδων δεν πραγματοποιήθηκε επειδή η τέλεσή του δεν προβλεπόταν από το πρόγραμμα.
3.1.3. Ειδικό κριτήριο για την Α’ Εθνική Κατηγορία, για την ανάδειξη του
πρωταθλητή και σε ισοβαθμία μεταξύ υποβιβαζόμενων και μη υποβιβαζόμενων
ομάδων, και για τους αγώνες κατάταξης για την προαγωγή από τη Β’ Εθνική
στην Α’ Εθνική, σε ισοβαθμία μεταξύ προβιβαζόμενων και μη προβιβαζόμενων
ομάδων:
3.1.3.1. Ειδικός αγώνας ή τουρνουά κατάταξης μεταξύ των ισόβαθμων: (με αντίστροφα χρώματα από ό,τι στους αγώνες της κανονικής περιόδου) και χρόνο σκέψης 30 λεπτά ανά σκακιστή.
3.1.3.2. Αν η ισοβαθμία παραμένει, ο ειδικός αγώνας ή το τουρνουά κατάταξης μεταξύ των ισόβαθμων επαναλαμβάνεται με εκ νέου αντιστροφή χρωμάτων και μείωση του χρόνου σκέψης στα 15 λεπτά.
3.1.3.3. Αν η ισοβαθμία παραμένει, ο ειδικός αγώνας ή το τουρνουά κατάταξης μεταξύ των ισόβαθμων επαναλαμβάνεται με εκ νέου αντιστροφή χρωμάτων και παραμονή του χρόνου σκέψης στα 15 λεπτά κ.ο.κ. μέχρι να αρθεί η ισοβαθμία.
3.1.4. Άθροισμα πόντων (παράγραφος 3. 3 στη συνέχεια)
3.1.5. Κατά σειρά, οι συνολικοί πόντοι της 1ης σκακιέρας, της 2ης σκακιέρας, της 3ης σκακιέρας κ.ο.κ.
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
3.1.6. Κλήρωση (πραγματοποιείται αμέσως μετά τη λήξη, από το Διευθυντή των Αγώνων).
3.2. Η νικήτρια ομάδα του αγώνα παίρνει 2 βαθμούς και η ηττημένη 0 βαθμούς. Αν το αποτέλεσμα του αγώνα είναι ισόπαλο, οι ομάδες παίρνουν από 1 βαθμό. Η ήττα χωρίς αγώνα τιμωρείται με αφαίρεση 1 βαθμού. Η ομάδα που σημειώνει νίκη χωρίς αγώνα, αλλά και η ομάδα που παίρνει το “ΒΥΕ”, παίρνουν επίσης από 2 βαθμούς.
3.3. Το αποτέλεσμα του αγώνα προκύπτει από το άθροισμα των πόντων που συγκεντρώνουν οι παίκτες των ομάδων στις παρτίδες τους. Ο νικητής κάθε παρτίδας παίρνει 1 πόντο, ενώ ο ηττημένος δεν παίρνει πόντο. Αν η παρτίδα λήξει ισόπαλη, κάθε παίκτης παίρνει από μισό πόντο. Για τις παρτίδες χωρίς αγώνα ισχύουν όσα αναφέρονται στην επόμενη παράγραφο 3.3.1.
3.3.1. Η νικήτρια ομάδα χωρίς αγώνα θεωρείται ότι κέρδισε το παιχνίδι συγκεντρώνοντας το μέγιστο των πόντων μείον μισό πόντο (σε οκτώ σκακιέρες με 7’/2-0, σε έξι σκακιέρες με 5^-0, σε τέσσερις σκακιέρες με 3^-0).
3.3.2. Η ομάδα που παίρνει το “ΒΥΕ” σε αγώνες που γίνονται με ελβετικό σύστημα θεωρείται ότι κέρδισε το παιχνίδι χωρίς αγώνα συγκεντρώνοντας το μισό του μέγιστου των πόντων συν μισό πόντο (σε οκτώ σκακιέρες με 4^-0, σε έξι σκακιέρες με 3^-0, σε τέσσερις σκακιέρες με 2^-0).
3.3.3. Για κάθε παρτίδα που χάνει μια ομάδα χωρίς αγώνα, αφαιρείται μισός πόντος από το σύνολο των πόντων που συγκεντρώνουν οι παίκτες της και μέχρι να μηδενιστούν οι πόντοι που συγκέντρωσαν (όχι αρνητικοί πόντοι). Για παράδειγμα,
3.3.3.1. Σε αγώνα οκτώ παρτίδων όπου οι παίκτες των δύο ομάδων συγκέντρωσαν από 4 πόντους, αλλά η ομάδα Β είχε μία κενή σκακιέρα, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι Α-Β 4-3’/2 πόντοι, η ομάδα Α θα πάρει 2 βαθμούς ως νικήτρια και η ομάδα Β 0 βαθμούς ως ηττημένη.
3.3.3.2. Σε αγώνα οκτώ παρτίδων όπου οι παίκτες της ομάδας Α συγκέντρωσαν 7 πόντους και της ομάδας Β 1 πόντο, αν
- δεν υπάρχουν κενές σκακιέρες, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι Α-Β 7-1 πόντοι, η ομάδα Α θα πάρει 2 βαθμούς ως νικήτρια και η ομάδα Β 0 βαθμούς ως ηττημένη.
- η ομάδα Β μηδενιστεί σε μια σκακιέρα, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι Α-Β 7-‘/2 πόντοι, η ομάδα Α θα πάρει 2 βαθμούς ως νικήτρια και η ομάδα Β 0 βαθμούς ως ηττημένη.
- η ομάδα Β μηδενιστεί σε δύο σκακιέρες, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι Α-Β 7-0 πόντοι, η ομάδα Α θα πάρει 2 βαθμούς ως νικήτρια και η ομάδα Β 0 βαθμούς ως ηττημένη.
- η ομάδα Β μηδενιστεί σε τρεις σκακιέρες, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι και πάλι Α-Β 7-0 πόντοι (επειδή δεν υπάρχουν “αρνητικοί πόντοι”) και η ομάδα Α θα πάρει 2 βαθμούς ως νικήτρια και η ομάδα Β 0 βαθμούς ως ηττημένη.
- τέλος, αν η ομάδα Β μηδενιστεί σε τέσσερις ή περισσότερες σκακιέρες, αυτό ισοδυναμεί με ήττα ολόκληρης της ομάδας χωρίς αγώνα (δεν ήταν παρόντες οι μισοί συν ένας παίκτες της ομάδας — παράγραφος 2.6), με τελικό αποτέλεσμα Α-Β 7^-0 πόντοι, όπου η ομάδα Α θα πάρει 2 βαθμούς ως νικήτρια (ακόμη και ως “άνευ αγώνος”), ενώ από τη συνολική βαθμολογία της ομάδας Β θα αφαιρεθεί 1 βαθμός.
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
4. ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΕΨΗΣ
4.1. Οι αγώνες στην Α’ Εθνική Κατηγορία και στο ειδικό τουρνουά κατάταξης
(αγώνες ανόδου από τη Β’ Εθνική στην Α’ Εθνική) θα γίνονται με το χρόνο σκέψης
που διοργανώνονται οι Σκακιστικές Ολυμπιάδες από τη Διεθνή Σκακιστική
Ομοσπονδία (FIDE) και με ηλεκτρονικά χρονόμετρα.
4.1.1. Μεταβατική διάταξη: Κατά τη σύνταξη του παρόντος Κανονισμού, ο χρόνος σκέψης στις Σκακιστικές Ολυμπιάδες είναι, για κάθε παίκτη, 100 λεπτά για τις πρώτες 40 κινήσεις, ακόμη 50 λεπτά για τις επόμενες 20 κινήσεις, και ακόμη 10 λεπτά μέχρι την ολοκλήρωση της παρτίδας. Επιπλέον, από την 1η κίνηση, για κάθε κίνηση που ολοκληρώνει ο παίκτης, παίρνει ακόμη μισό λεπτό.
4.1.2. Με το σύστημα που περιγράφεται στην προηγούμενη ενότητα (σύστημα Φίσερ), ο συνολικός χρόνος ανά παίκτη για τις πρώτες 40 κινήσεις διαμορφώνεται στις δύο ώρες (100+20 λεπτά), για τις επόμενες 20 κινήσεις σε άλλη μια ώρα (50+10 λεπτά) και, από εκεί και πέρα, ο χρόνος είναι, θεωρητικά απεριόριστος, αφού με κάθε κίνηση που παίζει ένας παίκτης, παίρνει άλλο μισό λεπτό χρόνου σκέψης.
4.2. Οι αγώνες όλων των υπόλοιπων πρωταθλημάτων θα διεξάγονται με σύστημα
χρόνου που θα προβλέπεται και θα περιγράφεται στην προκήρυξη των αγώνων της
διοργανώτριας αρχής, θα αναφέρεται σε αγώνες με κλασικά χρονόμετρα, και θα
πρέπει να ισχύει τουλάχιστον για εθνική αξιολόγηση. Η προκήρυξη θα αναφέρει,
επίσης, τον αντίστοιχο χρόνο Φίσερ αν οι αγώνες γίνονται με ηλεκτρονικό
χρονόμετρο.
4.2.1. Μεταβατική διάταξη: Κατά τη σύνταξη του παρόντος Κανονισμού, ο χρόνος σκέψης που ισχύει για εθνική αξιολόγηση ορίζεται στις παραγράφους 4.30 και 4.31 του Κανονισμού Τίτλων και Αξιολόγησης.
4.2.2. Με συμφωνία των δύο ομάδων, που θα αναγράφεται στο φύλλο αγώνος, είναι δυνατή η χρήση ηλεκτρονικών χρονομέτρων με χρόνο Φίσερ αντί των κλασικών χρονομέτρων.
5. ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
5.1. Όλοι οι αγώνες που διεξάγονται στα πλαίσια Διασυλλογικών Πρωταθλημάτων Εθνικών Κατηγοριών, διαιτητεύονται από αναγνωρισμένους Ομοσπονδιακούς Διαιτητές που συμπεριλαμβάνονται στον ισχύοντα Πίνακα Ενεργών Διαιτητών και ορίζονται σε συνεργασία με το Γραφείο Διαιτησίας της ΕΣΟ.
5.2. Τα σωματεία που συμμετέχουν στα Διασυλλογικά Πρωταθλήματα Εθνικών Κατηγοριών (εκτός της Α’ Εθνικής Κατηγορίας) και αγωνίζονται εντός έδρας, έχουν την αποκλειστική ευθύνη της κάλυψης των δαπανών (ναύλα-οδοιπορικά) των διαιτητών της κάθε συνάντησης.
5.3. Κατεξαίρεση, και όταν για οποιονδήποτε λόγο δεν υπάρχουν αναγνωρισμένοι Ομοσπονδιακοί Διαιτητές για να διαιτητεύσουν σε κάποιον αγώνα, ο διοργανωτής μπορεί να ζητεί από το Γραφείο Διαιτησίας τον ορισμό έμπειρων σκακιστών με εγνωσμένο κύρος για τη διαιτησία του αγώνα.
5.4. Ο διαιτητής έχει τη γενική ευθύνη για την τήρηση των Κανονισμών και έχει την εξουσία να παίρνει κάθε μέτρο που κρίνει σκόπιμο για την καλύτερη τέλεση των αγώνων στο πνεύμα των Κανόνων του Σκακιού, των Κανονισμών της ΕΣΟ, και της Προκήρυξης των Αγώνων.
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
5.5. Ο διαιτητής παραλαμβάνει από τους αρχηγούς τη σύνθεση των ομάδων, συμπληρώνει το φύλλο αγώνα ευκρινώς και με κεφαλαία γράμματα (συμπληρώνοντας το επώνυμο, το όνομα, τον αριθμό μητρώου, και το βαθμό αξιολόγησης των σκακιστών) και σημειώνει στο φύλλο αγώνα ενδεχόμενα πειθαρχικά παραπτώματα προκειμένου να επιληφθεί το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Ενημερώνει τηλεφωνικά ή με φαξ τη διοργανώτρια αρχή για το αποτέλεσμα και στέλνει το φύλλο αγώνα στη διοργανώτρια μέσα σε 48 ώρες από τη λήξη του παιχνιδιού. Οποιαδήποτε παράλειψη θεωρείται πλημμελής διαιτησία.
5.6. Ενστάσεις κατά των αποφάσεων των διαιτητών ασκούνται με τη διαδικασία που προβλέπεται στην προκήρυξη των αγώνων.
6. ΑΡΧΗΓΟΙ ΟΜΑΔΩΝ
6.1. Κάθε σωματείο ορίζει με έγγραφό του, που καταθέτει στο διαιτητή, τον αρχηγό της ομάδας. Ο αρχηγός μπορεί να είναι και ένας από τους αγωνιζόμενους σκακιστές.
6.2. Ο αρχηγός είναι ο μόνος που εκπροσωπεί επίσημα την ομάδα. Παραδίδει τη σύνθεση της ομάδας στο διαιτητή και θέτει στη διάθεση του διαιτητή την κατάσταση με τους βαθμούς αξιολόγησης των σκακιστών της ομάδας του. Έχει το αποκλειστικό δικαίωμα, χωρίς να σχολιάζει σκακιστικά τη θέση της παρτίδας, να υποδεικνύει σε παίκτη της ομάδας του να προτείνει ή να αποδεχτεί πρόταση ισοπαλίας ή να εγκαταλείψει την παρτίδα. Υπογράφει υποχρεωτικά το φύλλο αγώνα (παράλειψη υπογραφής εμπίπτει στην παράγραφο 2.5 του Πειθαρχικού Κανονισμού). Σημειώνει στο Φύλλο Αγώνα παρατηρήσεις πάνω στις οποίες μπορεί να στηριχτεί στη συνέχεια ένσταση που ενδεχομένως θα υποβάλλει το Σωματείο του. Γενικότερα, δρα προς το συμφέρον της ομάδας του, πάντα μέσα στα πλαίσια των Κανόνων του Σκακιού και του Φίλαθλου Πνεύματος.
7. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
7.1. Οι τεχνικές προδιαγραφές και οι όροι λειτουργίας για τις αίθουσες αγώνων περιγράφονται αναλυτικά στον Κανονισμό Αγωνιστικών Χώρων.
7.2. Το σωματείο εντός έδρας είναι υποχρεωμένο να προετοιμάζει τον αγωνιστικό χώρο, που θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί τουλάχιστον 15 λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα. Ο αγωνιστικός χώρος πρέπει να είναι προσιτός στους παίκτες της φιλοξενούμενης ομάδας και να διαχωρίζεται σαφώς από το χώρο των θεατών. Στον αγωνιστικό χώρο επιτρέπεται η κυκλοφορία μόνο των παικτών, των διαιτητών, και των αρχηγών των ομάδων.
7.3. Το σωματείο εντός έδρας είναι, επίσης, υποχρεωμένο να θέτει στη διάθεση του διαιτητή αντίτυπο της Προκήρυξης των Αγώνων και των Παραρτημάτων της, των κανονισμών της ΕΣΟ, και των Κανόνων Σκακιού της FIDE.
7.4. Το αγωνιστικό υλικό προδιαγράφεται από τους Κανονισμούς της ΕΣΟ, την Προκήρυξη και τις σχετικές εγκυκλίους της ΕΣΟ.
7.5. Το σωματείο εντός έδρας είναι υποχρεωμένο να παρέχει βασικά στοιχεία φιλοξενίας στο σωματείο εκτός έδρας. Ειδικότερα, πρέπει να φροντίζει να υπάρχουν κατά τη διάρκεια των αγώνων διαθέσιμες εγκαταστάσεις χώρων υγιεινής, καθώς και προσφοράς αναψυκτικών, καφέ, κλπ.
___________________ (απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)_______________________
8. ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Α’ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ
8.1. Οι αγώνες της Α’ Εθνικής κατηγορίας διεξάγονται σε δύο φάσεις, σε 8 συνολικά αγωνιστικές.
8.2. Για την πρώτη φάση (ημέρες 1η-5η) οι ομάδες της Α’ Εθνικής κατηγορίας κατανέμονται σε δύο ομίλους και αγωνίζονται μεταξύ τους με σύστημα πουλ (5 αγώνες).
8.2.1. Σε κάθε όμιλο κατατάσσονται με κλήρωση δύο από τις ομάδες που κατέλαβαν τις θέσεις 1η-4η στην προηγούμενη περίοδο, δύο από τις ομάδες που κατέλαβαν τις θέσεις 5η-8η στην προηγούμενη περίοδο, και δύο από τις υπόλοιπες ομάδες.
8.2.2. Στη δεύτερη φάση (ημέρες 6η-8η), οι τρεις πρώτες ομάδες του ενός ομίλου αντιμετωπίζουν τις τρεις πρώτες του άλλου ομίλου και οι τρεις τελευταίες του ενός ομίλου αντιμετωπίζουν τις τρεις τελευταίες του άλλου ομίλου. Οι ομάδες μεταφέρουν στη δεύτερη βάση τους βαθμούς ματς, τους πόντους, και τους βαθμούς ποινής που σημείωσαν στους αγώνες του πρώτου ομίλου.
8.2.3. Το σύστημα αγώνων της δεύτερης φάσης ακολουθεί τις αρχές: τα κρισιμότερα παιχνίδια στον τελευταίο γύρο, η κατανομή χρωμάτων ακολουθεί τις αρχές του Ελβετικού συστήματος (εξισορρόπηση χρωμάτων, εξισορρόπηση ιστορίας, κλήρωση σε απόλυτη σύμπτωση χρωμάτων και ιστορίας).
8.3. Από την Α’ Εθνική Κατηγορία υποβιβάζονται στα Περιφερειακά
πρωταθλήματα οι τρεις τελευταίες ομάδες.
9. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
9.1. Τα περιφερειακά πρωταθλήματα γίνονται σε τρεις ευρείες περιφέρειες. Από κάθε ευρεία περιφέρεια προκρίνονται δύο ομάδες (σύνολο έξι) για το τελικό τουρνουά κατάταξης (μπαράζ) ανόδου στην Α’ Εθνική Κατηγορία.
9.2. Διοργανώτρια αρχή σε κάθε περιφέρεια είναι ένα Περιφερειακό Συντονιστικό Όργανο που αποτελείται από τους Προέδρους των Ενώσεων ή Τοπικών Επιτροπών της περιφέρειας ή τους αναπληρωτές τους.
9.3. Η δομή των περιφερειακών διασυλλογικών πρωταθλημάτων είναι αποκεντρωμένη. Κάθε διοργανώτρια αρχή μπορεί και πρέπει να διοργανώσει το περιφερειακό πρωτάθλημα της αρμοδιότητάς της με τον καλύτερο τρόπο που προσιδιάζει στα ιδιαίτερα αγωνιστικά (πλήθος και δυναμικότητα ομάδων), γεωγραφικά, και άλλα ειδικά χαρακτηριστικά της περιοχής. Αναφέρονται, ενδεικτικά και μόνο, οι επόμενες αποδεκτές διαρθρώσεις πρωταθλημάτων:
9.3.1. Ενιαίο πρωτάθλημα με συμμετοχή όλων των ομάδων της περιοχής ή της περιφέρειας. Το σύστημα αγώνων εξαρτάται από τον αριθμό των ομάδων (πουλ, ελβετικό, ή άλλο). Η κατάταξη σε κατηγορίες προβλέπεται από την ειδική προκήρυξη της διοργανώτριας αρχής και γίνεται μετά την ολοκλήρωση των αγώνων.
9.3.2. Πρωτάθλημα σε επίπεδο περιοχής ή περιφέρειας με δομή κατηγοριών (Β’ Εθνική, Γ’ Εθνική, κ.λπ.). Η κατάταξη σε κατηγορίες προβλέπεται από την ειδική προκήρυξη της διοργανώτριας αρχής και γίνεται μετά την ολοκλήρωση των αγώνων.
9.3.3. Μικτό σύστημα με ολοκλήρωση του περιφερειακού πρωταθλήματος με αγώνες κατάταξης.
___________________ (απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)______________________
9.4. Το Περιφερειακό Συντονιστικό Όργανο κάθε ευρείας περιφέρειας προσδιορίζει τον τρόπο επιλογής των δύο ομάδων της περιφέρειάς του. Αν δεν υπάρξει συμφωνία, η τελική απόφαση λαμβάνεται και ανακοινώνεται από το ΔΣ της ΕΣΟ.
9.5. Οι ευρείες περιφέρειες με τις εντεταγμένες σε αυτές περιοχές είναι:
9.5.1. Περιφέρεια Βόρειας Ελλάδας
9.5.1.1. Περιοχή Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει η Ένωση Σκακιστικών Σωματείων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης –ΕΣΣΑΜΘ.
9.5.1.2. Περιοχή Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει η Τοπική Επιτροπή Σκακιστικών Σωματείων Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής –ΤΕΣΣΘΧ.
9.5.1.3. Περιοχή Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει η Τοπική Επιτροπή Σκακιστικών Σωματείων Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας –ΤΕΣΣΚΕΔΥΜ.
9.5.2. Περιφέρεια Υπόλοιπης Ελλάδας
9.5.2.1. Περιοχή Κρήτης, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει η Ένωση Σκακιστικών Σωματείων Κρήτης –ΕΣΣΚ.
9.5.2.2. Περιοχή Πελοποννήσου, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει το ειδικό συντονιστικό όργανο της Ένωσης Σκακιστικών Σωματείων Αργολίδας και Κορινθίας –ΕΣΣΑΚ, της Ένωσης Σκακιστικών Σωματείων Πελοποννήσου –ΕΣΣΠ, και της Τοπικής Επιτροπής Σκακιστικών Σωματείων Αρκαδίας. Λακωνίας, και Μεσσηνίας –ΤΕΣΣΑΛΜ.
9.5.2.3. Περιοχή Δυτικής Ελλάδας, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει η Τοπική Επιτροπή Σκακιστικών Σωματείων Δυτικής Ελλάδας –ΤΕΣΣΔΕ.
9.5.2.4. Περιοχή Αιγαίου, Ανατολικής Στερεάς, και Θεσσαλίας, όπου την αρμοδιότητα διοργανώσεων έχει το ειδικό συντονιστικό όργανο της Τοπικής Επιτροπής Σκακιστικών Σωματείων Αιγαίου –ΤΕΣΣΑΙΓ, της Τοπικής Επιτροπής Σκακιστικών Σωματείων Ανατολικής Στερεάς –ΤΕΣΣΑΣ, και της Τοπικής Επιτροπής Σκακιστικών Σωματείων Θεσσαλίας –
-ΤΕΣΣΘ.
9.5.3. Περιφέρεια Αττικής
9.5.3.1. Περιοχή Αττικής, όπου την αρμοδιότητα διοργάνωσης έχει η Ένωση Σκακιστικών Σωματείων Νομού Αττικής –ΕΣΣΝΑ.
9.6. Αν το περιφερειακό πρωτάθλημα διεξάγεται σε πρώτη φάση σε επιμέρους πρωταθλήματα ξεχωριστών περιοχών, αρμοδιότητας διαφορετικής Ένωσης ή Τοπικής Επιτροπής, διοργανώτρια αρχή σε κάθε επιμέρους πρωτάθλημα περιοχής είναι η αντίστοιχη Ένωση ή Τοπική Επιτροπή.
9.7. Αν το περιφερειακό πρωτάθλημα γίνει ενιαίο (δύο ή περισσότερες περιοχές αρμοδιότητας διαφορετικής Ένωσης ή Τοπικής Επιτροπής μαζί), διοργανώτρια αρχή είναι ένα Περιφερειακό Συντονιστικό Όργανο που αποτελείται από τους Προέδρους αυτών των Ενώσεων ή Τοπικών Επιτροπών ή τους αναπληρωτές τους.
9.7.1. Σε όποια περίπτωση διαπιστωθεί αδυναμία Ένωσης ή Τοπικής Επιτροπής ή Περιφερειακού ή Ειδικού Συντονιστικού Οργάνου να υλοποιήσει το αγωνιστικό πρόγραμμα ή τους αγώνες μπαράζ της αρμοδιότητάς τους, τη διεξαγωγή των αγώνων αυτών αναλαμβάνει η ΕΣΟ με απόφαση του ΔΣ ή εξουσιοδοτημένου οργάνου της.
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
9.8. Με συμφωνία των διοργανωτριών Ενώσεων ή Τοπικών Επιτροπών, μπορούν να συγχωνεύονται πρωταθλήματα περιοχών που ανήκουν στην ίδια περιφέρεια. Η κάθε διοργανώτρια αρχή –Ένωση ή Τοπική Επιτροπή ή Περιφερειακό ή Ειδικό Συντονιστικό Όργανο– καθορίζει με προκήρυξη που θα έχει την έγκριση της ΕΣΟ, όλες τις λεπτομέρειες διεξαγωγής των αγώνων.
9.9. Σε περιοχές όπου την αρμοδιότητα έχουν περισσότερες από μία Ενώσεις ή Τοπικές Επιτροπές, τα πρωταθλήματα μπορούν να διοργανώνονται καταρχήν σε επίπεδο αρμοδιότητας καθεμίας από τις Ενώσεις ή Τοπικές Επιτροπές και οι νικητές της ευρύτερης περιοχής να προκύπτουν μετά από αγώνες κατάταξης (μπαράζ).
10. ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
10.1. Από το σύνολο των ομάδων κάθε περιφέρειας που αγωνίστηκαν και ολοκλήρωσαν τους αγώνες τους στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, το Περιφερειακό Συντονιστικό Όργανο πρέπει να ορίζει στην προκήρυξη των αγώνων τον τρόπο κατάταξης των ομάδων στη Β’ Εθνική Κατηγορία, στη Γ’ Εθνική Κατηγορία, και στις Τοπικές κατηγορίες.
10.2. Αν το περιφερειακό πρωτάθλημα διεξαχθεί σε ξεχωριστές ιεραρχικές κατηγορίες, η διοργανώτρια αρχή πρέπει να ορίσει τις ομάδες που ανήκουν σε κάθε κατηγορία, καθώς και τους τρόπους προαγωγής και υποβιβασμού. Στην περίπτωση αυτή, η διοργανώτρια αρχή μπορεί να προβλέπει στην προκήρυξη σύστημα αγώνων μπαράζ, με το οποίο ομάδες κατωτέρων κατηγοριών θα μπορούν να διεκδικήσουν την άνοδό τους κατά περισσότερες από μία κατηγορίες.
10.2.1. Σε περιφέρειες ή περιοχές που χρησιμοποιούν το ιεραρχικό σύστημα πρωταθλημάτων, το σύνολο των ομάδων Β’ Εθνικής Κατηγορίας δεν επιτρέπεται να ξεπεράσει το 40% των ομάδων που θα ολοκληρώσουν τους αγώνες τους σε όλα τα πρωταθλήματα της περιφέρειας ή περιοχής. Αν ο αριθμός αυτός δεν είναι ακέραιος, στρογγυλεύεται στον αμέσως επόμενο ακέραιο.
10.3. Αν το πρωτάθλημα διεξαχθεί σε ενιαίο όμιλο (με τη συμμετοχή όλων των
ομάδων), η προκήρυξη της διοργανώτριας αρχής θα πρέπει να προβλέπει τον αριθμό
των ομάδων που θα καταταχθούν τελικά στη Β’ Εθνική Κατηγορία και τον αριθμό
των ομάδων που θα καταταχθούν τελικά στη Γ’ Εθνική Κατηγορία.
10.3.1. Στη Β’ Εθνική Κατηγορία κατατάσσονται μέχρι και το 40% των ομάδων που θα ολοκληρώσουν τους αγώνες τους στο περιφερειακό πρωτάθλημα ενιαίου ομίλου. Αν ο αριθμός αυτός δεν είναι ακέραιος, στρογγυλεύεται στον αμέσως επόμενο ακέραιο. Οι υπόλοιπες ομάδες κατατάσσονται στην Γ’ Εθνική Κατηγορία. Όσες ομάδες τερματίζουν με αρνητική βαθμολογία κατατάσσονται στη χαμηλότερη Τοπική Κατηγορία.
10.3.2. Για την ένταξη ομάδας σε Εθνική Κατηγορία, η ομάδα θα πρέπει να έχει δώσει τουλάχιστον πέντε αγώνες για το κανονικό πρόγραμμα του πρωταθλήματος (εξαιρούνται οι αγώνες μπαράζ για άρση ισοβαθμιών).
10.3.3. Σε περιφέρειες που δε χρησιμοποιούν σύστημα αγώνων ενιαίου ομίλου (όχι όλες οι ομάδες της περιφέρειας μαζί), όπως στην παράγραφο 9.2, και όπου η σύνθεση των Τοπικών κατηγοριών διαφέρει από τη σύνθεση των Εθνικών κατηγοριών, οι αγώνες κατάταξης για τα σωματεία των τοπικών κατηγοριών προκειμένου να φτάσουν σε Εθνική κατηγορία θα πρέπει να γίνονται με σύνθεση Εθνικής κατηγορίας (παράγραφος 2.2).
(απόφαση ΔΣ ΕΣΟ της 23/11/1999)
10.4. Όσες ομάδες δεν ολοκληρώσουν τους αγώνες τους κατατάσσονται στη χαμηλότερη Τοπική Κατηγορία της περιφέρειας. Η προκήρυξη της διοργανώτριας αρχής μπορεί να προβλέπει βαθμολογικές ποινές που θα ισχύουν από την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
10.5. Μεταβατική διάταξη: Η αρχική κατάταξη των ομάδων για τα περιφερειακά πρωταθλήματα 2000 προκύπτει από τα αποτελέσματα των διασυλλογικών πρωταθλημάτων 1999 όλων των κατηγοριών, όλης της χώρας.
11. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
11.1. Η ΕΣΟ αναλαμβάνει το οικονομικό μέρος των αγώνων της Α’ Εθνικής Κατηγορίας, του ειδικού τουρνουά προαγωγής στην Α’ Εθνική Κατηγορία, και του πρωταθλήματος της περιοχής Αιγαίου.
11.2. Για τα υπόλοιπα πρωταθλήματα, η ΕΣΟ υπολογίζει καταρχήν το κόστος των επιμέρους πρωταθλημάτων σε επίπεδο ένωσης με βάση αντικειμενικά στοιχεία όπως ο αριθμός αγώνων, τα συνολικά διανυόμενα χιλιόμετρα, τις πάγιες προδιαγραφές αποζημίωσης κ.ο.κ. Το εξοικονομούμενο ποσό με βάση τις διοργανώσεις προηγούμενων ετών κατανέμεται ως επιχορήγηση προς τις διοργανώτριες αρχές των περιφερειακών πρωταθλημάτων. Η κατανομή γίνεται με απόφαση του ΔΣ.
12. ΕΦΑΡΜΟΓΗ
12.1. Ο παρών Κανονισμός εγκρίθηκε με απόφαση του ΔΣ της ΕΣΟ της 20/6/1999 σε εκτέλεση απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των Σωματείων της ΕΣΟ της 7/11/1998, τροποποιήθηκε με απόφαση του ΔΣ της ΕΣΟ της 23/11/1999 προκειμένου να ενημερωθεί με το Ν. 2725/1999 και την Υπουργική Απόφαση 15460/24/6/1999 ΦΕΚ 1339 Τεύχος Β 30/6/99, και τίθεται σε εφαρμογή από την αγωνιστική περίοδο 2000.
