Δελτίο Τύπου 5ης Αγωνιστικής

Ακριβώς 240 παρτίδες μέσα σε 3 μέρες χρειάστηκε να παιχτούν για να αναδειχτεί η νικήτρια ομάδα για το 5^ο Ομαδικό Νεανικό Πρωτάθλημα Ελλάδας. Στην πρώτη θέση ο ΣΟ Καβάλας με 9 βαθμούς, ακολούθησε η Πνευματική Στέγη Περιστερίου επίσης με 9 βαθμούς (αλλά ελαφρώς χειρότερο κριτήριο ισοβαθμίας) και στην Τρίτη θέση η Σκακιστική Ακαδημία Χανίων με 7 βαθμούς. Εκ μέρους της οργανωτικής επιτροπής, να ευχηθούμε πολλά συγχαρητήρια στις τρεις νικήτριες ομάδες αλλά και στις υπόλοιπες 13 που μας χάρισαν ένα τριήμερο γεμάτο συγκλονιστικές μάχες.

Από τις παρτίδες του τελευταίου γύρου ο Νίκος Ντίρλης ξεχώρισε κάποια ιδιαίτερα στιγμιότυπα:

Apostolakakis,Konstantinos (1776)

Nikolakis,Panagiotis Marios (1447)

 

1.e4 e6 2.Nc3 d5 3.Nf3 Nf6 4.e5 Ne4 5.d4 Nxc3 6.bxc3 Be7 7.Bd3

 

Μια τυπική θέση στη Γαλλική Άμυνα. Το καλύτερο κομμάτι στη Σκακιέρα είναι ο Αδ3 που δεν επιτρέπει στον Μαύρο να κάνει ροκέ. Από την άλλη όμως ο Λευκός έχει «πληρώσει» σαν αντίτιμο μια αδυναμία στην δομή του. Ο Μαύρος θα πρέπει να εκμεταλλευτεί τα θετικά στοιχεία της θέσης του και να παίξει …γ5+Βα5 και ίσως αργότερα β6+Αα6 ελπίζοντας σε ένα στρατηγικά καλύτερο φινάλε. Αντί για αυτό, έπαιξε

7…0–0??

Όταν μικροί μαθαίνουμε πώς να παίζουμε σωστά, οι προπονητές μας λένε (καλώς) πως πρέπει να κάνουμε πολύ νωρίς ροκέ για να ασφαλίσουμε τον Βασιλιά μας. Αυτό όμως γίνεται γιατί κυρίως παίζουμε ανοιχτές παρτίδες όταν είμαστε μικροί (παρτίδες που ξεκινούν με 1.ε4 ε5), και καλώς κάνουμε φυσικά, και σε αυτές τις παρτίδες αν δεν κάνουμε νωρίς ροκέ είναι σίγουρο πως οδεύουμε προς την καταστροφή. Όταν όμως οι θέσεις είναι ημι-ανοιχτές (ή ημι-κλειστές, πείτε τις όπως προτιμάτε) το ροκέ, ενώ είναι μια χρήσιμη και σημαντική κίνηση, πολλές φορές είναι καλό να καθυστερείται. Στην περίπτωσή μας φυσικά το ροκέ είναι κακή κίνηση γιατί πολύ απλά ο αντίπαλός μας το έχει αποτρέψει λόγω μιας πολύ γνωστής ιδέας: της κλασσικής θυσίας του Αξιωματικού στο θ7.

8.h4!

Ο μηχανισμός της θυσίας είναι ο εξής: μετά από Αxθ7 Ρxθ7 Ιη5+ η Βασίλισσα του Λευκού μπαίνει στο παιχνίδι (στο θ5 ή η4 ή δ3, ανάλογα με το που θα πάει ο Βασιλιάς μετά το σαχ). Εδώ όμως ο Αξιωματικός στο ε7 κάνει άμυνα εναντίον του Ιη5+, γι’ αυτό και ο Λευκός χρησιμοποιεί τις εφεδρείες: τον Πύργο στο θ1!

Τώρα αν Ιη5+ Αxη5 θxη5+ Ρη8 Βθ5 ο Μαύρος αποφεύγει το άμεσο ματ μόνο αν παίξει την κίνηση …ζ6. Όμως, μετά από η6 το Ματ στην επόμενη κίνηση είναι αναπόφευκτο. Αν γνωρίζετε αυτό τον μηχανισμό, καλώς. Αν όχι, φροντίστε να τον μάθετε γιατί είναι πολύ βασικός!

8…h5

Μπορεί αυτό να μοιάζει σαν μια κακή επιλογή, αλλά δεν νομίζω πραγματικά να υπάρχει σωτηρία για τον Μαύρο. Βρισκόμουν πάνω από αυτή την παρτίδα σαν θεατής ενώ σκεφτόταν ο Μαύρος και προσπαθούσα να δω πως κερδίζει ο Λευκός μετά από 8…θ6 9.Ιη5 γ5! 10.Βη4 και τώρα 10…Ρθ8 (μία από τις λίγες άμυνες). Δεν έβλεπα κάτι ξεκάθαρο αλλά υποπτευόμουν πως κάτι θα υπάρχει. Όταν χρησιμοποίησα τον ΗΥ μου είδα με έκπληξη πως μετά από 10…Ρθ8 η θέση εκτιμάται ως απόλυτη ισότητα (+0.00)!

Φυσικά το 9.Ιθ2! είναι πολύ καλύτερο με μεγάλο πλεονέκτημα για τον Λευκό όταν τοποθετήσει στη συνέχεια τη Βασίλισσά του στο η4 για παράδειγμα.

9.Ng5 g6 10.g4!

Μετά από αυτό όλα τελειώνουν σύντομα.

10…hxg4 11.Qxg4 Kg7 12.h5 Bxg5 13.Bxg5 f6 14.exf6+ Rxf6 15.Bxf6+ Qxf6 16.hxg6 1–0

 

Η τελευταία παρτίδα της διοργάνωσης ήταν η Στ. Πετράκης-  Γ. Αλεξάκης στην οποία είχαμε το ακόλουθο φινάλε:

Η εντύπωσή μου είναι πως ο Λευκός κερδίζει, αλλά δεν θέλω να βάλω και το χέρι μου στη φωτιά! Όπως μας δίδαξε ο μέγας Καπαμπλάνκα, πρέπει να βρούμε το πώς θα πρέπει να βάλουμε τα κομμάτια μας για να κερδίσουμε και αν δεν μπορούμε να το καταφέρουμε, τότε η παρτίδα είναι ισόπαλη.  Εδώ είναι προφανές πως θα θέλαμε τον Πύργο στην τέταρτη γραμμή να απειλεί το Πιόνι (και να έχει πρόσβαση στο η4 έτσι ώστε να διώχνει με Σαχ τον Ρ απ το η3) και τον Βασιλιάς μας να μπορεί να απειλήσει το Πιόνι, ας πούμε απ το η5.

Φαίνεται πως αυτό μπορεί να γίνει. Για παράδειγμα, μετά από Πζ3+ και Πα3 ακολουθούμενο από Ρη7-Ρη6-Αζ5 και Πα4. Ίσως κάτι τέτοιο να είχε στο μυαλό του και ο νεαρός με τα Λευκά, όμως η σειρά κινήσεων που διάλεξε ήταν λαθεμένη

107. Ρη7? Πη5+ 108.Ρζ6 Πxη4!

Και πάμε σε ένα φινάλε Π εναντίον Πιονιού που είναι νούλα! Συγχαρητήρια στον μικρό Αλεξάκη που το μέτρησε σωστά και μπήκε πολύ γρήγορα σε αυτή τη βαριάντα!

Όσο όμως και σημαντική να είναι η θεωρία Φινάλε για το Νεανικό Σκάκι, πάντα θα ισχύει ότι τα τακτικά λάθη θα ευθύνονται για τις περισσότερες νίκες σε ένα τέτοιο τουρνουά. Θα σας παρουσιάσουμε δύο παραδείγματα:

Η παρακάτω θέση είναι από την παρτίδα Σταματόπουλος – Μαγκλάρας. Ο Μαύρος με τα δύο επιπλέον Πιόνια είναι εμφανώς κερδισμένος. Ας πούμε μετά από 34…γ4. Ίσως ο νεαρός από την Άμφισσα να φοβήθηκε το 35.Ιζ6+ αλλά μετά από Ρη7 δεν υπάρχει τίποτα. Αντί γι αυτό παίχτηκε

34…Αη7?! 35.Ιxγ5 που κάνει την κατάσταση περισσότερο περίπλοκη. Εδώ μετά από ψυχραιμία νομίζω πως ήταν από να βρεθεί το 35…θ6! για παράδειγμα, αλλά παίχτηκε:

35…Πδ5?? Που επέτρεψε το 36.Πε8+ Αζ8 37.Βε7 και ο Λευκός κερδίζει εύκολα.

Κάτι ανάλογο είχαμε και στην παρτίδα Βαζούρα Ε. – Πράπα

Εδώ είναι ενοχλητικό που ο Μαύρος δεν μπορεί να κόψει τον Πύργο στο α1 γιατί γίνεται ματ στην τελευταία. Ήταν απλό όμως να παιχτεί 14…Αη4! που και το Ματ αποφεύγει και συνεχίζει την πίεση και …κερδίζει βασικά πολύ εύκολα! Αντί γι’ αυτό είδαμε:

14…Πxε1 15.Βxε1 (ακόμα ο Πύργος δεν πέφτει λόγω του Ματ) 15…Βδ7 (αποτρέπει το Ματ!) 16.Ιγ3 και μετά από περιπέτειες καταλήξαμε εδώ:

21…Ιxγ4! 22.Αxζ6 Βxζ6? 23.δxγ4 και η Λευκή κέρδισε αφού έχει κομμάτι περισσότερο. Φυσικά σωστό ήταν το 22…ηxζ6, αλλά μερικές φορές λέμε στα παιδιά να μην διπλώνουν τα Πιόνια τους τόσο εύκολα!

Το Σκάκι είναι 99% τακτικά λέει ένα παλιό ρητό.