Δελτίο τύπου 4ου γύρου

5^ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΑΙΔΩΝ – ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ

ΠΑΤΡΑ 15 – 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Όταν η ανάθεση των ζευγαριών για αυτό το γύρο έφερε αντιμέτωπες τις δύο ισχυρότερες ομάδες της διοργάνωσης, όλοι πιστέψαμε ότι τα πάντα θα κριθούν τώρα και πως ο τελευταίος γύρος θα ήταν σημαντικός για να κριθεί η είσοδος στην τριάδα και γενικότερα η τελική κατάταξη. Όταν τελείωσε όμως και το τελευταίο παιχνίδι της αναμέτρησης και το σκορ έγραφε 3 – 3 με καμία ισοπαλία (3 νίκες και 3 ήττες για την κάθε ομάδα) έγινε προφανές ότι τα πάντα θα κριθούν ακόμα και στις μικρότερες λεπτομέρειες. Τα κριτήρια ισοβαθμίας θα κρίνουν τον πρωταθλητή. Άδικο για τις  δύο ομάδες, αλλά τι ωραίο Χιτσκοκικό φινάλε για τους θεατές! Όπως υποσχεθήκαμε χτες, θα εξετάσουμε μία προς μία τις 6 παρτίδες του συγκλονιστικού αυτού ματς.

Σταθόπουλος – Τσακίρης

Ο Λευκός κέρδισε πειστικά αυτή την παρτίδα. Ο Μαύρος πιεζόταν ιδιαίτερα από το άνοιγμα και θα έπρεπε να σαφώς να παίξει για τη διάσπαση με …γ5 αντί της διάσπασης με …ε5. Όποιος θέλει να μελετήσει σε βάθος αυτές τις κλασσικές θέσεις που προκύπτουν από το μη αποδεκτό Γκαμπί της Βασίλισσας, προτείνω να μελετήσει το ματς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής μεταξύ του Καπαμπλάνκα και του Αλιέχιν.

Ζησιάδης- Παπαδόπουλος

 

1.Nf3 Nf6 2.c4 e6 3.g3 d5 4.Bg2 Be7 5.0–0 0–0 6.b3 d4 7.Bb2 c5 8.e3 Nc6 9.exd4 cxd4 10.Re1 Re8 11.d3 Bf8

Αυτή η θέση που είναι ουσιαστικά ένα Μπενόνι με ανάποδα χρώματα, έχει προταθεί και αναλυθεί για τον Λευκό σε τέσσερα τουλάχιστον βιβλία (από όσα θυμάμαι) τα τρία τελευταία χρόνια. Προσωπικά έχω προσπαθήσει πολλές ώρες να βρω καλό παιχνίδι για τον Μαύρο αλλά δεν τα έχω καταφέρει. Η αίσθησή μου είναι πως ο Λευκός είναι καλύτερος.

12.Ne5?!

Όχι όμως έτσι! Αυτή η κίνηση δίνει στον Μαύρο εύκολο παιχνίδι. Καλύτερο ήταν το

12.Ba3 Bxa3 13.Nxa3 e5 και τώρα το ισχυρό 14.c5!

12…Nxe5 13.Rxe5 Bd6 14.Re1 e5 15.Nd2

15.Ba3 Bg4 16.Qd2 Rb8 17.Bxd6 Qxd6 18.Qc2 Nd7 19.Nd2 f5 20.a3 ½–½ Szekely,P (2425)-Makropoulos,G (2475), Plovdiv 1981. Ο νυν πρόεδρος της ΕΣΟ και πρώην παίχτης της Εθνικής μας ομάδας, έχει σαφώς την πιο άνετη θέση εδώ και αυτή είναι μια από τις ελάχιστες παρτίδες που έχει παιχτεί το 12.Ιε5

15…Rb8 16.Qc2 b6 17.a3 a5 18.Ne4 Nxe4 19.Bxe4 Be6 20.Qd2

20…f5?!

 

Σαφώς καλύτερο ήταν το 20…b5! Πολλές κλασσικές παρτίδες των Πετροσιάν και Κάρποβ για παράδειγμα (με ανάποδα χρώματα από την άμυνα Μπενόνι φυσικά) μας έχουν δείξει τα σωστά πλάνα. Ο Μαύρος έχει πλεονέκτημα χώρου και μακροπρόθεσμες τύχες στο κέντρο και στην πτέρυγα του Βασιλιά, όπως μας δείχνει η πιονοδομή (που πάντα μας δείχνει για το ποιο μελλοντικό πλάνο πρέπει να παίξουμε). Αν το οποιοδήποτε αντιπαιχνίδι του Λευκού αντιμετωπιστεί και σταματηθεί, τότε ο Μαύρος θα οργανώσει (πολλές φορές αργά και βασανιστικά) το παιχνίδι του στην άλλη πτέρυγα. Η αλήθεια είναι ότι η απουσία Ίππων από τη σκακιέρα ευνοεί σαφώς τον Λευκό εδώ (γιατί;), αλλά στα πλαίσια αυτής της παρουσίασης μια ανάλυση σε μεγαλύτερο βάθος δεν έχει νόημα.

Η ουσία είναι πως μετά την κίνηση του Μαύρου η παρτίδα «πήγε στο άπειρο» και στις περιπλοκές ο Λευκός βγήκε σαφώς ευνοημένος. Μάλιστα έκανε και μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θυσία διαφοράς.

21.Bg2 Qf6 22.f4 Bd7 23.fxe5 Bxe5 24.Qf2 Rf8 25.Re2 Rbe8 26.Rae1 Kh8 27.Ba1 Qd6 28.Rxe5 Rxe5 29.Rxe5 Qxe5 30.Bxd4 Qe7

 

Τώρα είναι η στιγμή της αλήθειας. Πολύ ισχυρό ήταν το 31.γ5! Αντί γι’ αυτό παίχτηκε

 

31.Qb2?! f4!

Και η κατάσταση αντιστράφηκε. Πλέον το επιπλέον υλικό είναι καθοριστικό και ο Μαύρος κέρδισε.

 

Ιωαννίδης – Αποστολακάκης

1.d4 Nf6 2.c4 e6 3.Nc3 Bb4 4.e3 0–0 5.Bd3 d5 6.a3 Bxc3+ 7.bxc3 Nbd7 8.cxd5 exd5 9.Ne2 b6 10.0–0 c5 11.Ng3 Bb7 12.f3

 

Ο Μποτβίνικ θα χαμογελούσε αν έβλεπε το πώς παίζει ο πρωταθλητής Ευρώπης μας με τα Λευκά μια που ο μεγάλος Σοβιετικός «Πατριάρχης» του Σκακιού έκανε αυτό το πλάνο δημοφιλές μέσα από πολλές παρτίδες του.

12…Re8 13.Ra2 a6 14.Re2 Nf8 15.Bb2 Ne6 16.Rfe1 Bc6 17.Rf2 Ra7 18.e4

Όλα σύμφωνα με το πλάνο! Η νίκη ήταν εύκολη μια που το κέντρο του Λευκού είναι πανίσχυρο. Μια παρόμοια παρτίδα παίχτηκε σε πρωτάθλημα Ελλάδας στο Κατάκολο μερικά χρόνια πριν μεταξύ του Μουτούση και του Θάνου Μαστροβασίλη. Σε εκείνη την παρτίδα ο Θάνος είχε χειριστεί τα Μαύρα κομμάτια καλύτερα αλλά και πάλι ο Μαύρος έχασε. Η θέση είναι πολύ επικίνδυνη κατά την άποψή μου και οι λάτρεις της Νιμζο-Ινδικής καλό θα ήταν να διαλέξουν να αμυνθούν σε άλλη υποβαριάντα.

 

Κρίκογλου – Λάσπας

Ο Λευκός έπαιξε την πολύ ισχυρή βαριάντα (κατά την άποψή μου) με 5.Αδ2! εναντίον της Σκανδιναβικής και βρέθηκε μετά από λάθος του αντιπάλου του γρήγορα με κομμάτι πάνω. Η νίκη εδώ ήταν εύκολη.

Παπαθανασίου – Σερεφίδου

 

1.d4 Nf6 2.c4 e6 3.Nc3 Bb4 4.Qc2 d5 5.a3 Bxc3+

 

6.bxc3?

Αν η Λευκή ήθελε να κόψει με το β-πιόνι στο γ3, γιατί έπαιξε τη Βασίλισσά της στο γ2; Η βαριάντα με 4.Βγ2 (που κατά την άποψή μου είναι η δυνατότερη συνέχεια για τον Λευκό στη Νιμζο- Ινδική) λέγεται και «βαριάντα- Καπαμπλάνκα» και η κύρια ιδέα της είναι να διατηρήσει ο Λευκός τη δομή του άθικτη και αν αυτό είναι δυνατόν να παίξει με τους δύο Αξιωματικούς πληρώνοντας σαν αντίτιμο χρόνο στην ανάπτυξή του. Μετά την κίνηση της Λευκής, ο Λευκός και χρόνο έχει χάσει και τη δομή του έχει χαλάσει.

6…c5 7.e3 Nc6 8.Bd3 dxc4

Δεν είναι ανάγκη να αφαιρεθεί η ένταση από το κέντρο τόσο γρήγορα, αλλά η κίνηση είναι σαφώς ΟΚ.

9.Bxc4 e5

Η μάχη για το κέντρο είναι η πεμπτουσία κάθε ανοίγματος. Εδώ θα είχε ενδιαφέρον και το 9…b6 και αν 10.dxc5 απλά 10…0–0, αδιαφορία για το Πιόνι! Αυτή είανι μια ιδέα που βλέπουμε συχνά σε ανοίγματα όπως η Γκρούνφελντ και η Γαλλική σε παρόμοιες θέσεις.

10.Ne2 0–0!

Η Σερεφίδου προφανώς καλά κάνει και δεν κάνει τις αλλαγές στο κέντρο (πόσο μάλλον να κόψει το πιόνι τελικά στο δ4) γιατί έτσι θα ελευθερωθούν οι Αξιωματικοί του Λευκού.

11.Bb2

Όχι ο καλύτερος Αξιωματικός του κόσμου. Με κάποιον τρόπο τα κομμάτια της Παπαθανασίου δεν έχουν αρμονία και με την επόμενη κίνησή της κάνει απλά τα πράγματα χειρότερα.

Qc7 12.d5? Na5 13.Bd3 c4 14.Be4 Nb3 15.Rd1 Nc5 16.f3 Nfxe4 17.fxe4 Nd3+

18.Rxd3

Σαφώς και δεν μπορεί να ανεχτεί η Λευκή ένα Ίππο μεταλλαγμένο σε χταπόδι στο δ3 («χταπόδι» λέγεται ο Ίππος στην 6^η γραμμή του αντιπάλου αν δεν το γνωρίζατε), αλλά σημασία δεν έχει το υλικό που αλλάζεται είχε πει ο Μπρονστάιν, αλλά το υλικό που μένει στη σκακιέρα και η Λευκή δεν μπορεί να είναι περήφανη για τα κομμάτια που της έχουν απομείνει και έτσι δεν μπορεί α διεκδικήσει κάποιου είδους αντάλλαγμα για τη διαφορά. Η θέση κερδήθηκε εύκολα από την παίχτρια με τα Μαύρα.

 

Τσολακίδου – Κόκκοτα

Εύκολη νίκη για την Λευκή σε αυτή την παρτίδα. Το άνοιγμα ήταν μια Σικελική 4 Ίππων που είναι μια πρακτική αλλά αντικειμενικά κατώτερη επιλογή για τον Μαύρο. Η Λευκή είχε το πλεονέκτημα το οποίο και με όμορφο τρόπο μετέτρεψε σε νίκη.

Έτσι το σκορ έγινε 3 – 3 και ο πρωταθλητής θα κριθεί στον τελευταίο γύρο.